O SAMAÍN

SAMAGOSTÍN

Outro ano máis imos recuperar a tradición do SAMAÍN, imos festexalo con fadas, trasnos e co resto de seres máxicos que habitan no noso imaxinario.

Tallaremos cabazas e acenderemos candeas para tratar de escorrentar a tantos demos e bruxas que nos axexan.

Pequena referencia histórica

O día 1 de novembro era o primeiro día do ano segundo o calendario celta. Celébrase a tradicional noite de Samaín na que ocorrían cousas máxicas.

Os celtas crían que esa noite a fiestra que separaba o mundo dos vivos do mundo dos mortos desaparecía, e que a véspera de Samaín as almas dos mortos regresaban para visitar fogares terrenais. Co gallo de manteren os espíritos contentos deixábanlles comida e doces fóra dos fogares.

Despois, logo da conquista, os romanos exerceron a súa influencia no mundo celta cos festivais á deusa romana da colleita, Parmona, e máis adiante os cristiáns -que consideraban que os celtas adoraban ao demo, aínda que este nunca existiu na relixión céltica-, converteron a festa no día de Todos os Santos, de onde deriva o nome de Halloween en inglés.

 Sabemos que unha vez ao ano se xuntan os mortos para facer un magosto nunha lubre ao pé do castiñeiro máis vello de Galicia. Cada trasno ou meiga leva algo de xantar para compartir, só durante esa noite actúan como humanos e non descobren o seu lado maligno.